από την Κριστίνα Ντονόσιε
«Θέλω να μεγαλώσω σε ένα όμορφο και φυσικό περιβάλλον» λέει η Greta Thunberg. «Μπορεί να είμαι μια απλή μαθήτρια, αλλά δεν μπορείτε να αγνοείτε την επιστήμη και όλα αυτά τα παιδιά”, τονίζει ξανά και ξανά η Greta.
Μα η Greta είναι μόλις 16 ετών…Τι ξέρει αυτή για την κλιματική αλλαγή; αναρωτιούνται μερικοί. Aλλοι υποστηρίζουν πως το παράδειγμα της αποτελεί εξαίρεση και τέτοια πράγματα δεν γίνονται στην Ελλάδα, αλλά μόνο σε χώρες όπως η Σουηδία που είναι περιβαλλοντικά ευαίσθητες.
Ας δούμε πόσο εύκολα καταρρίπτονται τέτοιες στερεοτυπικές θεωρίες:
Dorothy Snot Summer Camp 2019 και έχουμε πάει εκδρομή στο Άλσος Βεΐκου, μία ομάδα παιδιών μεταξύ 6 και 9 ετών και τέσσερις εκπαιδευτικοί (Σταυρούλα, Σεραφείμ, Φωτεινή, Κριστίνα). Αποφασίζουμε να εξερευνήσουμε τον χώρο.
– «Βλέπω κάτι που δε μου αρέσει», ακούγεται ξαφνικά η Σταυρούλα.
– «Σκουπίδια, πολλά σκουπίδια» σπεύδουν να απαντήσουν τα παιδιά. Μετά από λίγες μέρες αυτό το βίωμα γίνεται αφορμή για να το συζητήσουμε στον κύκλο. Τα παιδιά φέρνουν ξανά στο μυαλό τους την εικόνα του Άλσους, με σκόρπια απορρίμματα.
Προτείνουν την επόμενη μέρα να επιστρέψουμε στο Άλσος και να τα καθαρίσουμε, φέρνοντας τα ίδια γάντια και σακούλες. Έχουν όμως μία ένσταση: – «Να μη φέρουμε πλαστικές σακούλες, καλύτερα χάρτινες άμα έχουμε, μην κάνουμε περισσότερο κακό».
Πράγματι, η επόμενη μέρα μας βρίσκει στην αυλή του σχολείου, με τα περισσότερα παιδιά να μας δείχνουν τις σακούλες και τα γάντια που έφεραν μαζί τους.
Φτάνουμε στο άλσος και χωριζόμαστε σε 4 ομάδες. Στόχος μας είναι να εντοπίσουμε σκουπίδια και να τα μαζέψουμε στις σακούλες. Λόγω υπερβολικής ζέστης αποφασίζουμε η δράση μας να διαρκέσει 15 λεπτά. Καθώς μαζεύαμε, τα παιδιά στην ομάδα μου απορούσαν:
– «Μα καλά τι πετάνε οι μεγάλοι;»
– «Έχει παντού πλαστικά ποτηράκια από καφέ», «Όλα αυτά καλύπτουν το πράσινο και μυρίζουν χάλια».
– «Θέλω να κάτσω όλη μέρα και να τα μαζέψω όλα».
Μαζευόμαστε σε κύκλο και αφού τοποθετούμε τις σακούλες στη μέση του κύκλου, ακούμε τα παιδιά να διαμαρτύρονται για το πόσα σκουπίδια έχει το άλσος τελικά. Σε αυτό το σημείο γεννιέται αυτόματα η ερώτηση «Τι νομίζετε ότι μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτό;»
Τα χέρια σηκώνονταν το ένα μετά το άλλο. Οι ιδέες πολλές:
– «Να ερχόμαστε πιο συχνά να μαζεύουμε»
– «Να μη πετάμε σκουπίδια στο δρόμο, έχει κάδους που γράφουν πάνω που πρέπει να πάνε τα σκουπίδια»
– «Να βάλουμε ταμπέλες και να γράψουμε πάνω να μαζεύουν τα σκουπίδια τους»
– «Να μπουν πρόστιμα»
– «Η μαμά έχει μία φίλη βουλευτή, θα της πω αυτό που κάνουμε για να το πει στη Βουλή και να το δουλέψουμε»
– «Να πάμε εμείς στο Δήμο να τους πούμε να κάνουν κάτι»
– «Να μαζεύουμε σκουπίδια, όταν πάμε εκδρομές και μετά να ξεχωρίζουμε και να κάνουμε ανακύκλωση».
Αυτό είναι ένα μεμονωμένο συμβάν που αποδεικνύει πόσο ευαισθητοποιημένες είναι οι νέες γενιές απέναντι στο περιβαλλοντικό ζήτημα. Αποδεικνύει όμως και κάτι ακόμη: πόσο υποστηρικτικοί είναι οι σύγχρονοι εκπαιδευτικοί και το οικογενειακό περιβάλλον των σημερινών παιδιών. Οι πλούσιες γνώσεις των παιδιών πηγάζουν από δασκάλες-ους που τους απασχολεί το εν λόγω ζήτημα και φροντίζουν τα ζητήματα περιβάλλοντος να μπουν με κάθε τρόπο στην καθημερινότητα των πρώτων.
Οι σημερινοί γονείς είναι ενημερωμένοι, δείχνουν πως το περιβάλλον και τα θέματα που θίγονται στο σχολείο, έχουν απασχολήσει και τους ίδιους. Απόδειξη, εκτός των άλλων, ήταν τα πολυάριθμα μηνύματα που ήρθαν στη διεύθυνση του σχολείου με σκέψεις, προτάσεις και ιδέες από τους γονείς της Dorothy. Γονείς, είστε σύμμαχοι στην προσπάθεια μας, και αυτό είναι πολύ ενθαρρυντικό για τις μελλοντικές δράσεις.
Η συμμετοχή της Dorothy Snot στην παγκόσμια διακήρυξη για το περιβάλλον μας, επιτρέπει σε όλους-ες μας να ενεργήσουμε και κάνει πιο επιτακτική την ανάγκη δράσης που υπάρχει για μία αειφόρο ανάπτυξη. Η καλλιέργεια περιβαλλοντικής συνείδησης, η κατανόηση των υπαρχόντων προβλημάτων, η ανάπτυξη αισθήματος ευθύνης και ενεργητικής συμμετοχής αφορούν εξίσου και τα παιδιά.
Οφείλουμε να συμβαδίζουμε με τις ανάγκες της σύγχρονης εποχής που θέλει ευσυνείδητους-ες πολίτες, με ενσυναίσθηση, σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και όραμα για το μέλλον.
Previous Post 